Aan de rand van ons stukje grond, daar waar het over gaat in bos staan heel veel wilde bramen en sleedoornstruiken.
Van de bramen hebben we al een paar keer volop genoten, aan de sleedoorn heb ik mij nog niet gewaagt. 
We hebben een oude pruimenboom, die met die grote afgebroken tak (lees hier over dat avontuur), een moerbeiboom, een jonge appelboom en een jonge peer. Deze laatste heeft het zwaar…z’n broer heeft de kou niet overleefd. 
Ik hoop eigenlijk dit jaar nog wat fruitbomen te planten. 
Meer bessen struiken leek mij ook fantastisch én helemaal in lijn met mijn idee dat alles dat we planten eetbaar moet zijn, of nuttig. Dus in april zijn we daar al voor op pad geweest. 
Tamme bramen, die het nog niet zo denderend doen. Een groene en een rode kruisbes op stam, de struikjes waren helaas uitverkocht. Blauwe bessenstruikjes, frambozen struiken en een aalbessenstruik. Dat was onze vangst! 
Eén van de twee blauwe bessen heeft het zwaar gehad met de kou. Zijn blaadjes zijn in de knop kapot gevroren. Uiteindelijk komt hij er wel doorheen maar hij droeg maar 2 bessen, haha…de zielepiet. Gelukkig maakt de andere struik veel goed want die draagt trossen vol! Elke dag kan ik er nu zo’n 10-12 bessen van plukken.