Ik ben gék op pesto’s en dan niet alleen het “normale” recept met basilicum.
Wanneer ik rucola over heb die op moet maak ik daar ook pesto van. Met cashewnoten en geitenkaas. Ook met spinazie en avocado maakte ik al eens pesto, ook lekker!!
Maar nu las ik pas geleden over vogelmuur…laat dat nou overal groeien hier!
Dit plantje groeit het hele jaar door en is dus vooral in de herfst/winter een goed idee om dit vers uit de natuur te gebruiken vanwege de mineralen.

Maar daar laat ik mij niet door tegen houden zo eind april! Ik ben benieuwd naar de pesto van vogelmuur.
En hoewel het hier vol staat met dit leuke plantje…ben ik erg kieskeurig waar ik pluk.
Het staat bijvoorbeeld hier in de tuin langs ons “eerste hekje”. Een afscheiding die onze hond maar een deel van de grote tuin tot zijn beschikking geeft. En we hebben een reu…voel je ‘m al?
De vogelmuur langs dat hek ga ik dus écht niet gebruiken voor de pesto. Vorige week ontdekte ik dat de plantenbak-muur ( 1 meter hoog) die ons terras scheidt van de rest van de tuin, vol staat met….vogelmuur! Daar komt geen hond…letterlijk, katten ook niet aan de begroeiing te zien en de vossen al helemaal niet! Dus ik had mijn pluk-plek gevonden.

Ik heb 80 gram geplukt, een flinke hand vol. Alles kan je gebruiken, blaadjes, stengels en bloemetjes. Dit bosje heb ik in een vergiet gedaan en in een grote bak water onder gedompeld. Even laten staan en daarna het vergiet eruit gepakt en uit laten lekken. 
Over het algemeen gebruikt men het standaard pesto recept met pijnboompitten, knoflook, pittige kaas en olijfolie.
Soms varieert men met walnoten.

Terwijl ik twijfelde tussen walnoten en cashew noten vond ik een receptje met zonnebloempitjes! Dat bracht me op een idee! Ik roosterde de zonnebloempitjes in een droge pan tot deze wat bruiner werden. Zo kregen ze een wat pittigere smaak en kon ik deze ronde zonder de kaas, want ik had alleen jong belegen geitenkaas in huis.

Ik houd van variëren en dus besloot ik de vogelmuur in 2 porties te verdelen.
De eerste werd dus met geroosterde zonnebloempitjes, knoflook en olie. (vegan!)
Tijdens het maken kwam ik er achter dat de vogelmuur vrij vezelig blijft. De tweede portie vogelmuur heb ik daarom wat fijner gesneden. Maar later bleek, dat eenmaal op de bio pitten cracker merk je niets meer van vezeliheid. Tijdens het voorproeven viel het me op. En ook het fijner snijden hielp eigenlijk niet. Maar nogmaals: op de cracker of broodje merk je er niks van! 

Als je het toch niet fijn vind kun je er ook voor kiezen om de steeltjes niet te gebruiken, ik denk dat die het zo vezelig maken.

De tweede versie werd met walnoten, knoflook, olie en tóch het laatste stukje jong belegen geitenkaas erdoor.
De beide versies vielen hier goed in de smaak. ’s Avonds namen wij alleen nog een bakje kefir met fruit…met die heerlijke pittencrackers en de vogelmuur pesto als zondagmiddag snack hadden we alweer meer dan genoeg gegeten!